Projekt finansowany ze środków Narodowego Programu na Rzecz rozwoju Humanistyki — nr projektu 21 H 11 011 80 (moduł 2.1, 2012-2014) — postawił sobie za cel krytyczną i teoretyczną refleksję nad pojęciem archiwum, w tym nad kwestiami pamięci, historii, reprezentacji, utopii na skrzyżowaniu różnych metodologii: punktem wyjścia stały się tu nauki o literaturze i kulturze, które wprowadzono w twórczy dialog z tymi dyscyplinami i przestrzeniami refleksji, gdzie studia nad archiwum były w ostatnich latach wyraźnie obecne i zaczęły się dynamicznie rozwijać. W ramach projektu zainicjowano współpracę badaczy i twórców reprezentujących różne dziedziny i specjalizacje w ramach nauk humanistycznych, zajmujących się szeroko pojętą problematyką archiwalną. W kontekście krytycznej refleksji nad przeszłością „archiwum” jest nie tylko jednym z najistotniejszych pojęć dla teorii i praktyki (artystycznej i badawczej), ale również kluczem do metarefleksji rozmaitych dyscyplin, do przemyślenia na nowo krytycznej historii literatury, sztuki, czy refleksji historycznej w ogóle w ramach instytucji naukowej.