Redakcja
Katarzyna Bojarska
Ur. 1981. Adiunkt w katedrze kulturoznawstwa SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego w Warszawie. W latach 2008-2012 asystent a w latach 2012-2019 adiunkt w Instytucie Badań Literackich PAN, w Zespole do Badań nad Literaturą i Kulturą Późnej Nowoczesności, członkini Uniwersytetu Muri im. Franza Kafki. Autorka tekstów i przekładów zainteresowana relacjami sztuki, literatury, historii i psychoanalizy, tłumaczka m.in. książki Michaela Rothberga Pamięć wielokierunkowa. Pamiętanie Zagłady w epoce dekolonizacji. Autorka książki Wydarzenia po Wydarzeniu: Białoszewski – Richter – Spiegelman (Warszawa 2012). Redaktorka i jedna z tłumaczek książki Ernst van Alphen, Krytyka jako interwencja. Sztuka, pamięć, afekt(Kraków 2019). Stypendystka Fulbrighta, NPRH, NCN i Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Aktualnie realizuje projekt badawczy RePAST w ramach Horizon2020.
Agata Pietrasik
Urodzona w 1985 roku historyczka sztuki, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego i Freie Universität w Berlinie, gdzie napisała doktorat poświęcony sztuce lat 40-tych w Polsce, badający wzajemne relacje pomiędzy estetyką, etyką i polityką tej dekady. Jest autorką książki Art in a Disrupted World Poland 1939-1949 (2021) oraz współautorką, razem z Piotrem Słodkowskim, książki Czas debat. Antologia krytyki artystycznej z lat 1945–54. Jej zainteresowania badawcze dotyczą powojennego modernizmu w Europie, reprezentacji Holokaustu i drugiej wojny światowej w sztukach wizualnych oraz współczesnych im kontekstów polityczno-społecznych. Była stypendystką Niemieckiej Wymiany Akademickiej DAAD, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Deutsches Forum für Kunstgeschichte w Paryżu, Institut national d'histoire de l’art w Paryżu, etty/ACLS Postdoctoral Fellowships in the History of Art. Obecnie pracuje nad projektem „How Exhibitions Rebuilt Europe: Exhibiting War Crimes in the 1940s” w ramach grantu Alfred Landecker Foundation na Freie Universität w Berlinie.
Krzysztof Pijarski
Artysta posługujący się medium fotografii, Adiunkt w łódzkiej Szkole Filmowej, historyk sztuki. Kierownik Laboratorium Narracji Wizualnych. Stypendysta m.in. Fulbrighta na Johns Hopkins University w Baltimore (2009-2010), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Shpilman Institute of Photography; kierownik i wykonawca grantów Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego, Narodowego Centrum Nauki i Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki.
Dąży do wypracowania przekonujących wizualnych form myślenia. Jako artysta skupia się na estetycznym – to znaczy zmysłowym – wymiarze tego, co poznawcze, polityczne, etyczne, tworząc wizualne archeologie instytucji i dyskursów, biografie ludzi i rzeczy.
Autor monografii poświęconej modernizmowi widzianemu przez pryzmat figury Michaela Frieda oraz fotografii jako technologii, która całkowicie zmieniła nasze rozumienie sztuki (Archeologia modernizmu. Michael Fried i nowoczesne doświadczenie sztuki, Wydawnictwo Szkoły Filmowej w Łodzi, 2017) oraz (Po)Nowoczesne losy obrazów. Allan Sekula / Thomas Struth (2013). Redaktor tomów Object Lessons: Zofia Rydet’s „Sociological Record” (2017) i Archiwum jako projekt (2011). W roku 2010 nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego ukazała się antologia tekstów Allana Sekuli w jego przekładzie.
Uczestnik PLAT(T)FORM 2012 w Fotomuseum Winterthur. Jego projekt Żywoty nieświętych został zaprezentowany w C/O Berlin.
Zofia Rohozińska
Socjolożka i historyczka sztuki, doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, absolwentka Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych UW. Nagrodzona w 2021 roku przez Fundację GESSEL dla Zachęty Narodowej Galerii Sztuki za najlepszą pracę magisterską. Brała udział w projektach badawczych Instytutu Studiów Zaawansowanych, Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk oraz Muzeum Sztuki Nowoczesnej. W ramach studiów doktoranckich zajmuje się badaniem mechanizmów wytwarzania wiedzy w polskim polu sztuki na przykładzie przemian dyskursu wokół socrealizmu.
Dorota Sosnowska
Ur. 1982. Adiunktka w Zakładzie Teatru i Widowisk Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka książki Królowe PRL. Sceniczne wizerunki Ireny Eichlerówny, Nininy Andrycz i Elżbiety Barszczewskiej jako modele kobiecości (WUW 2014). Brała udział w projektach naukowych Źródła i mediacje (środki NPRH), Performanse pamięci (NCN) oraz Maska w kulturze współczesnej Europy (NCN). Publikuje artykuły w polskich i zagranicznych pismach naukowych takich jak „Performance Research” czy czeskie „Theatralia”. Jest współredaktorką książki Robotnik. Performanse pamięci (Instytut Teatralny/KiP, 2017). Aktualnie realizuje projekt Odmieńcy. Performanse inności w polskiej kulturze transformacji (NCN) oraz jest współwykonawczynią w projekcie Epidemie i wspólnoty w krytycznych teoriach, artystycznych praktykach i spekulatywnych fabulacjach ostatnich dekad. Jest członikinią grupy roboczej Historiography w ramach International Federation for Theater Research. W latach 2009-2011 pracowała w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy.
Krzysztof Świrek
Ur. 1985. Socjolog, adiunkt na Wydziale Socjologii UW, gdzie w 2016 roku obronił doktorat. Interesuje się teoriami ideologii, władzy symbolicznej i klas społecznych. Wykłada klasyczne teorie socjologiczne, prowadził seminaria o koncepcjach nowoczesności i psychoanalitycznej analizie władzy. Autor książki Teorie ideologii na przecięciu marksizmu i psychoanalizy (2018). Publikował artykuły m.in. w „European Journal of Social Theory”, „Studiach Socjologicznych”, „Societas/Communitas”, „Przeglądzie Humanistycznym”, „Hybris”. Jako krytyk filmowy współpracował z miesięcznikiem „Kino” i pismem „dwutygodnik.com”.
Dawne członikinie i członkowie redakcji
Iwona Kurz
Ur. 1972. Profesorka w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Zajmuje się historią nowoczesnej kultury polskiej w perspektywie obrazu, antropologią kultury wizualnej oraz problematyką ciała i gender. Autorka książki Twarze w tłumie (2005, Nominacja do Nagrody Nike, Nagroda im. Michałka za najlepszą książkę filmoznawczą), współautorka książek Obyczaje polskie. Wiek XX w krótkich hasłach (2008), Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej (2017), Ekspozycje nowoczesności. Wystawy a doświadczanie procesów modernizacyjnych w Polsce 1821–1929 (2017) oraz Kultura wizualna w Polsce (2017, dwa tomy), redaktorka tomu Film i historia (2008), współredaktorka Antropologii ciała (2008) oraz Antropologii kultury wizualnej (2012).
Paweł Mościcki
Ur. 1981. Filozof, eseista i tłumacz, profesor w Instytucie Badań Literackich PAN, członek Uniwersytetu Muri im. Franza Kafki. Interesuje się współczesną filozofią, różnymi dziedzinami sztuki (literatura, teatr, kino, sztuki wizualne) a także krytycznymi dyskursami politycznymi. Redaktor tomu Maurice Blanchot. Literatura ekstremalna (2007) oraz autor książek: Polityka teatru. Eseje o sztuce angażującej (2008), Godard. Pasaże (2010) i Idea potencjalności. Możliwość filozofii według Giorgio Agambena (2013), My też mamy już przeszłość. Guy Debord i historia jako pole bitwy (2015), Foto-konstelacje. Wokół Marka Piaseckiego (2016), Migawki z tradycji uciśnionych (2017), Chaplin. Przewidywanie teraźniejszości (2017), Lekcje futbolu (2019), Azyl (2022), Wyższa aktualność. Studia o współczesności Dantego (2022). Prowadzi też bloga: pawelmoscicki.net
Magda Szcześniak
Ur. 1985. Adiunktka w Instytucie Kultury Polskiej UW, kierująca specjalizacją "Kultura wizualna". Autorka książek Normy widzialności. Tożsamość w czasach transformacji (Warszawa 2016) oraz Poruszeni. Awans i emocje w socjalistycznej Polsce (Warszawa 2023), współautorka dwutomowej publikacji Kultura wizualna w Polsce (Warszawa 2017). Dwukrotna stypendystka Fundacji Fulbrighta (2010/11, University of Rochester, Graduate Program in Visual and Cultural Studies; 2019/20, Duke University, Institute for Critical Theory) i Narodowego Centrum Nauki (grant Preludium w latach 2013-2015 oraz Sonata w latach 2018-2023). Laureatka Nagrody Naukowej "Polityki" 2017 (nauki humanistyczne) oraz stypendium Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców 2017-2020. Publikowała m.in. w „New Literary History", „Oxford Art Journal", „Journal of Visual Culture”, „Tekstach Drugich”, „Dialogu”, „Kontekstach”, „Kulturze i Społeczeństwie”, „Kwartalniku Filmowym”. Obecnie kieruje projektem badawczym Reprezentacje klas ludowych we współczesnej polskiej kulturze wizualnej (IDUB UW).
Tomasz Szerszeń
Ur. 1981. Antropolog kultury, artysta wizualny. Autor książek Podróżnicy bez mapy i paszportu (2015) i Architektura przetrwania (2017). Adiunkt w Instytucie Sztuki PAN. Redaktor kwartalnika „Konteksty”, współzałożyclel pisma „Widok. Teorie i Praktyki Kultury Wizualnej”. Autor wielu projektów artystycznych pokazywanych w Polsce, Francji, Izraelu, Turcji i na Węgrzech. Kurator (z Goshką Macugą i Łukaszem Rondudą) wystawy Czym jest Oświecenie? (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, 2018).
Łukasz Zaremba
Ur. 1983. Badacz wizualności, tłumacz, kurator. Wykładowca w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Autor książki Obrazy wychodzą na ulice (2018). Interesuje się teoriami kultury wizualnej i metodologią badań wizualnych. Laureat Stypendium FNP START 2012 i START 2013 i stypendium Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców 2016 - 2019. Współtłumacz książki Jonathana Crary’ego Zawieszenia percepcji (2009), tłumacz książki W.J.T. Mitchella Czego chcą obrazy? (2013), Nicholasa Mirzoeffa, Jak zobaczyć świat (2016) i Hito Steyerl, Wyklęty lud ekranu oraz wielu innych tekstów z kultury wizualnej. Współredaktor podręcznika akademickiego Antropologia kultury wizualnej (2012) i tomów Kultura wizualna w Polsce (2017).
Agata Zborowska
Ur. 1986. Kulturoznawczyni, historyczka kultury. Pracuje w Instytucie Kultury Polskiej UW. Autorka książki Życie rzeczy w powojennej Polsce (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2019). Publikowała m.in. w „Kontekstach”, „Kulturze Współczesnej”, „Kulturze Popularnej”, „Kwartalniku Filmowym”, „Czasie Kultury”, „Fashion Theory”, „Critical Studies in Fashion and Beauty”. Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej (2021/22).W 2019 roku Post-doc fellow na University of Chicago. Prowadziła badania na Indiana University Bloomington (2016), University College London (2014) i Carleton University in Ottawa (2011). Laureatka indywidualnych grantów naukowych PRELUDIUM (2015–2019) i ETIUDA (2017–2018) Narodowego Centrum Nauki. Laureatka nagrody im. prof. Aliny „Inki” Brodzkiej-Wald (2019) za wybitną pracę doktorską poświęconą współczesności w dziedzinie humanistyki. Pracowała w projekcie “Re-Past – Revisiting the Past, Anticipating the Future” realizowanym w ramach programu Horizon 2020 (2018–2019). Interesuje się teorią rzeczy, kulturą wizualną, relacjami własnościowymi, teorią krytyczną, historią kultury XX wieku. Obecnie pracuje nad projektem dotyczącym przemian własnościowych w perspektywie przemian wartości.
Korekta
Justyna Chmielewska
Antropolożka, turkolożka, redaktorka, rowerzystka. Autorka artykułów, recenzji i fotoesejów publikowanych m.in. w „Kontekstach”, „Nowych Książkach”, „Notesie na 6 tygodni”, „Widoku”, „Dzienniku Opinii”, „(op.cit.,)” i „Kulturze Liberalnej”.
Darren Durham
Korektor języka angielskiego, mieszka w Polsce. Współpracował między innymi z HBO, Ossolineum (w tym Muzeum Pana Tadeusza), BWA Wrocław, Domem Spotkań z Historią, Muzeum Historycznym Miasta Krakowa (w tym Fabryką Schindlera), Fundacją Kulik-KwieKulik, Akademią Muzyczna w Krakowie, Małgorzatą Rejmer oraz „Glissando”.
Daniel Malone
Ur. 1970. Artysta, korektor / redaktor. Absolwent historii sztuki i sztuk plastycznych, Uniwersytet w Auckland, Nowa Zelandia.
Dawne osoby korektorskie
Julia Odnous
Ur. 1985. Redaktorka i fotoedytorka. Absolwentka Instytutu Kultury Polskiej UW.
Alasdair Cullen
Alasdair ukończył rusycystykę oraz studia filmowe i telewizyjne na Uniwersytecie w Glasgow w 2003 roku. W Polsce mieszka od 2005 roku, jest wykładowcą na kierunku lingwistyka stosowana na Uniwersytecie Warszawskim, poza tym tłumaczy z języka polskiego i rosyjskiego oraz wykonuje korektę tekstów w języku angielskim.