Ur. 1981. Adiunkt w katedrze kulturoznawstwa SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego w Warszawie. W latach 2008-2012 asystent a w latach 2012-2019 adiunkt w Instytucie Badań Literackich PAN, w Zespole do Badań nad Literaturą i Kulturą Późnej Nowoczesności, członkini Uniwersytetu Muri im. Franza Kafki. Autorka tekstów i przekładów zainteresowana relacjami sztuki, literatury, historii i psychoanalizy, tłumaczka m.in. książki Michaela Rothberga Pamięć wielokierunkowa. Pamiętanie Zagłady w epoce dekolonizacji. Autorka książki Wydarzenia po Wydarzeniu: Białoszewski – Richter – Spiegelman (Warszawa 2012). Redaktorka i jedna z tłumaczek książki Ernst van Alphen, Krytyka jako interwencja. Sztuka, pamięć, afekt(Kraków 2019). Stypendystka Fulbrighta, NPRH, NCN i Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Aktualnie realizuje projekt badawczy RePAST w ramach Horizon2020.

Ur. 1981. Filozof, eseista i tłumacz, profesor w Instytucie Badań Literackich PAN, członek Uniwersytetu Muri im. Franza Kafki. Interesuje się współczesną filozofią, różnymi dziedzinami sztuki (literatura, teatr, kino, sztuki wizualne) a także krytycznymi dyskursami politycznymi. Redaktor tomu Maurice Blanchot. Literatura ekstremalna (2007) oraz autor książek: Polityka teatru. Eseje o sztuce angażującej (2008), Godard. Pasaże (2010) i Idea potencjalności. Możliwość filozofii według Giorgio Agambena (2013), My też mamy już przeszłość. Guy Debord i historia jako pole bitwy (2015), Foto-konstelacje. Wokół Marka Piaseckiego (2016), Migawki z tradycji uciśnionych (2017), Chaplin. Przewidywanie teraźniejszości (2017), Lekcje futbolu (2019), Azyl (2022), Wyższa aktualność. Studia o współczesności Dantego (2022). Prowadzi też bloga: pawelmoscicki.net

Urodzona w 1985 roku historyczka sztuki, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego i Freie Universität w Berlinie, gdzie napisała doktorat poświęcony sztuce lat 40-tych w Polsce, badający wzajemne relacje pomiędzy estetyką, etyką i polityką tej dekady. Jest autorką książki Art in a Disrupted World Poland 1939-1949 (2021) oraz współautorką, razem z Piotrem Słodkowskim, książki Czas debat. Antologia krytyki artystycznej z lat 1945–54. Jej zainteresowania badawcze dotyczą powojennego modernizmu w Europie, reprezentacji Holokaustu i drugiej wojny światowej w sztukach wizualnych oraz współczesnych im kontekstów polityczno-społecznych. Była stypendystką Niemieckiej Wymiany Akademickiej DAAD, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Deutsches Forum für Kunstgeschichte w Paryżu, Institut national d'histoire de l’art w Paryżu, etty/ACLS Postdoctoral Fellowships in the History of Art. Obecnie pracuje nad projektem „How Exhibitions Rebuilt Europe: Exhibiting War Crimes in the 1940s” w ramach grantu Alfred Landecker Foundation na Freie Universität w Berlinie.

Artysta posługujący się medium fotografii, Adiunkt w łódzkiej Szkole Filmowej, historyk sztuki. Kierownik Laboratorium Narracji Wizualnych. Stypendysta m.in. Fulbrighta na Johns Hopkins University w Baltimore (2009-2010), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Shpilman Institute of Photography; kierownik i wykonawca grantów Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego, Narodowego Centrum Nauki i Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki.

Dąży do wypracowania przekonujących wizualnych form myślenia. Jako artysta skupia się na estetycznym – to znaczy zmysłowym – wymiarze tego, co poznawcze, polityczne, etyczne, tworząc wizualne archeologie instytucji i dyskursów, biografie ludzi i rzeczy.

Autor monografii poświęconej modernizmowi widzianemu przez pryzmat figury Michaela Frieda oraz fotografii jako technologii, która całkowicie zmieniła nasze rozumienie sztuki (Archeologia modernizmu. Michael Fried i nowoczesne doświadczenie sztuki, Wydawnictwo Szkoły Filmowej w Łodzi, 2017) oraz (Po)Nowoczesne losy obrazów. Allan Sekula / Thomas Struth (2013). Redaktor tomów Object Lessons: Zofia Rydet’s „Sociological Record” (2017) i Archiwum jako projekt (2011). W roku 2010 nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego ukazała się antologia tekstów Allana Sekuli w jego przekładzie.

Uczestnik PLAT(T)FORM 2012 w Fotomuseum Winterthur. Jego projekt Żywoty nieświętych został zaprezentowany w C/O Berlin.

Socjolożka i historyczka sztuki, doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, absolwentka Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych UW. Nagrodzona w 2021 roku przez Fundację GESSEL dla Zachęty Narodowej Galerii Sztuki za najlepszą pracę magisterską. Brała udział w projektach badawczych Instytutu Studiów Zaawansowanych, Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk oraz Muzeum Sztuki Nowoczesnej. W ramach studiów doktoranckich zajmuje się badaniem mechanizmów wytwarzania wiedzy w polskim polu sztuki na przykładzie przemian dyskursu wokół socrealizmu.

Ur. 1982. Adiunktka w Zakładzie Teatru i Widowisk Instytutu Kultury Polskiej UW. Autorka książki Królowe PRL. Sceniczne wizerunki Ireny Eichlerówny, Nininy Andrycz i Elżbiety Barszczewskiej jako modele kobiecości (WUW 2014). Brała udział w międzynarodowym projekcie naukowym dotyczącym dokumentacji teatru i performansu European Collected Library of Artistic Performormance (ECLAP) oraz w projekcie Źródła i mediacje (środki NPRH). Aktualnie pracuje przy projekcie Performanse pamięci (NCN) oraz Maska w kulturze współczesnej Europy (NCN). Publikuje artykuły w polskich i zagranicznych pismach naukowych takich jak „Performance Research” czy czeskie „Theatralia”. Jest współredaktorką książki Robotnik. Performanse pamięci (Instytut Teatralny/KiP, 2017). Aktualnie pracuje nad zagadnieniem konceptualizacji ciała w sztuce i teatrze długich lat 90’ w Polsce. Jest współkierującą grupą roboczą Historiography w ramach International Federation for Theater Research. W latach 2009-2011 pracowała w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy.

Ur. 1985. Adiunktka w Instytucie Kultury Polskiej UW, kierująca specjalizacją "Kultura wizualna". Autorka książki Normy widzialności. Tożsamość w czasach transformacji (Warszawa 2016) i współautorka dwutomowej publikacji Kultura wizualna w Polsce (Warszawa 2017). Dwukrotna stypendystka Fundacji Fulbrighta (2010/11, University of Rochester, Graduate Program in Visual and Cultural Studies; 2019/20, Duke University, Institute for Critical Theory) i Narodowego Centrum Nauki (grant Preludium w latach 2013-2015 oraz Sonata w latach 2018-2021). Laureatka Nagrody Naukowej "Polityki" 2017 (nauki humanistyczne) oraz stypendium Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców 2017-2020. Publikowała m.in. w „Journal of Visual Culture”, „Tekstach Drugich”, „Dialogu”, „Kontekstach”, „Krytyce Politycznej”, „Kwartalniku Filmowym”, „Kulturze Współczesnej”. Obecnie pracuje nad książką Poruszeni. Awans i emocje w socjalistycznej Polsce.

Ur. 1985. Socjolog, adiunkt na Wydziale Socjologii UW, gdzie w 2016 roku obronił doktorat. Interesuje się teoriami ideologii, władzy symbolicznej i klas społecznych. Wykłada klasyczne teorie socjologiczne, prowadził seminaria o koncepcjach nowoczesności i psychoanalitycznej analizie władzy. Autor książki Teorie ideologii na przecięciu marksizmu i psychoanalizy (2018). Publikował artykuły m.in. w „European Journal of Social Theory”, „Studiach Socjologicznych”, „Societas/Communitas”, „Przeglądzie Humanistycznym”, „Hybris”. Jako krytyk filmowy współpracował z miesięcznikiem „Kino” i pismem „dwutygodnik.com”.

Antropolożka, turkolożka, redaktorka, rowerzystka. Autorka artykułów, recenzji i fotoesejów publikowanych m.in. w „Kontekstach”, „Nowych Książkach”, „Notesie na 6 tygodni”, „Widoku”, „Dzienniku Opinii”, „(op.cit.,)” i „Kulturze Liberalnej”.

Ur. 1985. Redaktorka i fotoedytorka. Absolwentka Instytutu Kultury Polskiej UW. 

Korektor języka angielskiego, mieszka w Polsce. Współpracował między innymi z HBO, Ossolineum (w tym Muzeum Pana Tadeusza), BWA Wrocław, Domem Spotkań z Historią, Muzeum Historycznym Miasta Krakowa (w tym Fabryką Schindlera), Fundacją Kulik-KwieKulik, Akademią Muzyczna w Krakowie, Małgorzatą Rejmer oraz „Glissando”.

Alasdair ukończył rusycystykę oraz studia filmowe i telewizyjne na Uniwersytecie w Glasgow w 2003 roku. W Polsce mieszka od 2005 roku, jest wykładowcą na kierunku lingwistyka stosowana na Uniwersytecie Warszawskim, poza tym tłumaczy z języka polskiego i rosyjskiego oraz wykonuje korektę tekstów w języku angielskim.